ഓണം എന്ന് കേള്കുംബോഴേ എന്റെ മനസ്സില് കുട്ടിക്കാലം ഓര്മ വരും. അതിനര്ത്ഥം എല്ലാവരും പറയുന്ന പോലെ ഓണം മലയാളികളുടെ മനസ്സില് നിന്നും മഞ്ഞുപോയെന്നോ അല്ലെങില് വെറുമൊരു ചടങ്ങ് മാത്രമയെന്നൊ ഒന്നുമല്ല. ഇന്നും നമ്മള് മലയാളികള് ഗ്രിഹാതുരത്വം നിലനിര്ത്തുന്ന ഒന്നു ഓണം തന്നെയാണ്.
കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോള് അത്തം തലേന്ന് തോട്ട് എല്ലാ ദിവസവും വൈകുന്നേരം സ്കൂള് വിട്ടു വന്നാല് പൂ പറിക്കാന് പോകും, അച്ഛമ്മ പൂവട്ടി ഉണ്ടാക്കി തരും, അതും കയ്യില് പിടിച്ചാണ് യാത്ര.
പറമ്പിലും, പാടത്തും, കുളക്കരയിലും എല്ലാം കൂട്ടുകാരുമൊത്ത് പൂവും തേടിയുള്ള യാത്ര. സന്ധ്യക്ക് വിളക്ക് കൊളുത്തും വരെ യാത്രയാണ്. അവസാനം വീട്ടില്് വന്നാല് ആര്ക് ഏറെ കിട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു വഴക്കും .
രാവിലെ ആകുന്നതെ പൂവിടാന് വേണ്ടി ആണ്. ചാണകം മെഴുകിയ നിലത്തു പൂവിടും.
അങ്ങനെ പത്ത് ദിവസം....
എന്റെ നാട്ടില് ഇന്നും കുട്ടികള് ഇതെല്ലം ചെയ്യുന്നു. ഈ ഒരു സന്തോഷം ആണ് ഇന്നെനിക്കു നഷ്ടമാകുന്നത് .....
thank god for giving such sweet memories!
3 comments:
Reminiscence is a sweet emotion, but bygones are bygones though
Onashamsakal
wishing you a very best with your blog
Post a Comment